بررسی میزان تری گلیسیرید بعد از غذا در بیماران دیابتی نوع ۲ با و بدون سابقه سکته قلبی

مقدمه: بیماریهای قلبی- عروقی از علل عمده مرگ و میر در افراد دیابتی هستند. مطالعات نشان داده اند که هیپرتری گلیسریدمی یک عامل خطر مهم برای بیماریهای قلبی- عروقی می باشد. با وجودی که سطح تری گلیسرید بعد از غذا افزایش می یابد، هنوز ارتباط بین سطح تری گلیسرید بعد از غذا و بیماریهای قلبی- عروقی و انفارکتوس حاد میوکارد در بیماران دیابتی نوع 2 بررسی نشده است. این مطالعه با هدف تعیین سطح پلاسمایی تری گلیسرید قبل و بعد از مصرف غذا در افراد دیابتی نوع 2 با و بدون سابقه سکته قلبی انجام گرفته است. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی از دو گروه بیماران دیابتی استفاده شد. یک گروه 44 نفره از افرادی که دیابت داشتند ولی سکته قلبی آنها حداقل 6 ماه گذشته بود. از همه افراد یک نمونه پس از 12 ساعت ناشتایی و نمونه دوم 2 ساعت پس از صرف صبحانه معمولی (حاوی 315 کیلوکالری) گرفته شد. همچنین وزن و میزان فشارخون سیستولی و دیاستولی دست راست و چپ، دور کمر و دور هیپ و سن افراد در پرسشنامه ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین سن بیماران 56.73±10.26 سال و میانگین وزن 71.76±11.98 کیلوگرم بود. تفاوت معنی داری بین میانگین تری گلیسرید بعد از غذا در بیماران دیابتی که سکته قلبی کرده بودند (236.73±87.5 mg/d) در مقایسه با میانگین تری گلیسرید ناشتا وجود داشت (p<0.001). در حالی که تفاوت معنی داری بین سطح تری گلیسرید ناشتا و بعد از غذا در بیماران دیابتی که سکته قلبی نکرده بودند، وجود نداشت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد سطح سرمی تری گلیسرید بعد از غذا در افراد دیابتی با سابقه سکته قلبی بیشتر از افراد دیابتی بدون سابقه سکته قلبی است. هیپرتری گلیسریدمی بعد از غذا ممکن است یکی از عوامل مهم در ایجاد آترواسکلروز باشد که جهت بررسی آن مطالعات بیشتری پیشنهاد می شود.